محمد اقبال: جیغ بنفش و دکان سوخته

پایان انتقال پیروزمند مجاهدین و رزم‌آوران ارتش آزادی به آلبانی و سایر کشورهای اروپایی خبری بسیار پر اهمیت بود اما همیشه در کنار امور پراهمیت امور کم اهمیتی هم قراردارند که این بار همانا سوختن دکان صادق دژخیم و کمیته اشرف و انجمن نجات و کمپین کذایی «حیوان لیبرتی» (عاطفه اقبال) بود.

در مورد واقعه پر اهمیت انتقال، هرکس به مطالب رسانه های خبری پس از ۱۹سپتامبر مراجعه کند انبوهی خبر و گزارش و بیانیه را خواهد دید که فصل مشترک آنها استقبال از رخدادی است که نه تنها پیروزی مجاهدین و مردم ایران، بلکه موفقیت و خوشحالی بزرگی برای همه دوستداران آزادی و مدافعان حقوق بشر و حقوق پناهندگان توصیف شده است. در مورد این فصل مشترک، به نقل جملاتی از بیانیه شخصیتهای برجسته سیاسی و حقوق بشری آلمان از جمله خانم زوسموت -که ده سال رئیس پارلمان فدرال این کشور بوده- اکتفا می کنم. 
آنها در بیانیه یی با عنوان “همه ساکنان لیبرتی اکنون امن هستند و این موفقیتی بزرگ است »، نوشته اند:”انتقال اعضای اپوزیسیون ایران به اروپا با موفقیت بپایان رسید. – ما در کمال خوشحالی، آرامش و با رضایت خاطر از تکمیل انتقال کلیه اعضای سازمان مجاهدین خلق که در کمپ لیبرتی در بغداد باقی مانده بودند مطلع شدیم. بدین ترتیب یک نگرانی درازمدت به یک شادی بزرگ برای همه کسانی منجر شد که هرگز امید خود را از دست ندادند و به پایداری و موضعگیری و اقدامات کمک کننده ادامه دادند… در هیچ دوره ای رژیم تهران خواهان خروج اعضای مجاهدین خلق ایران از عراق نبوده است و بدین منظور نیز موانع زیادی ایجاد کرد. اما به رغم همه موانع، مجاهدین خلق تسلیم نشدند. نائل آمدن به ایجاد امنیت جدید برای اعضای مقاومت ایران، بمثابه یک شکست آشکار برای رژیم ایران است».
این بیانیه هم چنین تاکید می کند: «سهم محوری این موفقیت از آن خود اعضای سازمان مجاهدین خلق و انبوه حامیان آن است. آنها با وقف انرژی شخصی و امکانات مالی، رسیدن به این موفقیت را میسر ساختند. کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد اعلام کرد: ادامه موفقیت در اجرایی کردن راه حلها همچنین با پایبندی ساکنان به تعهد خود برای تأمین عمده هزینه های مربوطه، یاری شده است، به ویژه برای تأمین دراز مدت همه ساکنان جابه جا شده به خارج از عراق که به کمکهای دولتی هیچ دسترسی ندارند. تلاشهای ما و کمکهای سیاسی و انساندوستانه باید ادامه یاببند و ادامه خواهند یافت و مجاهدین نیز پرانگیزه تر و متقاعدتر از هر زمان دیگر هستند تا به هدف اصلی خود یعنی یک ایران آزاد و دمکراتیک دست پیدا کنند».
این جملات بیانی فشرده و محوری از رویکردهای مشترک انسانی است. اما در نقطه مقابل، رژیم ضد انسانی ‌آخوندها و همه عوامل و ابوابجمعی آن و بخصوص دکان و دماغ عاطفه اقبال (ماماچه پلیدک-حیوان لیبرتی) به شدت سوخته است. 
البته به نظر می رسد ما قدر کمپین وزارت اطلاعات تحت رهبری ماماچه پلیدک را نشناخته ایم. ایالات متحده آمریکا و کمیساریای عالی پناهندگان و دولتهای آلبانی و نروژ و آلمان و ایتالیا و دیگر کشورهای اروپایی که تلاشهای چندین و چند ساله مجاهدین وحامیانشان در سراسر جهان برای انتقال مجاهدین را نادیده می گرفتند و کاری هم به توصیه های کنگره آمریکا و پارلمان اروپا و پارلمانهای دیگر که در اثر تلاشهای شبانه روزی مقاومت به دولتهای خودشان برای انتقال مجاهدین از عراق فشار می آوردند، نداشتند، و گوششان به درخواستهای مکرر ۱۰-۱۲ ساله مجاهدین که خودشان همه هزینه های انتقال به خارج از عراق و هزینه استقرار و زندگی در محل جدید می پردازند بدهکار نبود، آنها فقط منتظر تشکیل کمپین وزارت اطلاعات بودند، که چرخهای انتقال را به راه بیاندازند. واقعا شانس آوردیم این کمپین تشکیل شد و الا زبانم لال الان همه مجاهدین در لیبرتی شهید شده بودند!!
وی که اسم مستعار کمپین (بخوانید بسیج که عین معنی فارسی آن است) را برای خودش انتخاب کرده، از طرف «همه خانواده ها و کسانی که خارج از هر گونه اختلاف عقیده به نجات جان انسانها فکر میکردند»، جیغ و دادهای زیر را ردیف کرده است: http://bit.ly/2cLUZKL