آیا سفر روحانی به نیویورک، گامی به سمت زهر منطقه‌ای‌ست؟

آخوند حسن روحانی در فرودگاه هنگام شروع سفر به نیویورک نسبت به شرایط خطرناک منطقه ابراز نگرانی کرد و از صلح دم زد. این اظهارات همزمان هست تأکید بر حساس بودن شرایط منطقه، در لابلای مواضع و اظهارنظرهای سران، کارگزاران و رسانه‌های هر دو باند رژیم.

واقعیت این است که از مواضع هر دو باند رژیم روشن است که هر دو روی بحران منطقه‌یی تأکید دارند. کمااین‌که روحانی پیش از سفر به ونزوئلا که بعد هم به نیویورک منتهی می‌شد، در فرودگاه تأکید کرد که «شرایط منطقه‌ ، شرایط بسیار خطرناکی است» . بعد هم نسبت به امنیت رژیم ابراز نگرانی کرد.

در مقابل، باند خامنه‌ای هم خیلی روشن‌تر روی این موضوع تأکید دارند. خبرگزاری سپاه موسوم به فارس توضیح می‌دهد که اصلاً برجام یک طرح آمریکایی بود، با این هدف که در نهایت «خاورمیانه جدیدی» بسازند و در این میان برداشتن تحریمهای ایران اصلاً برایشان مهم نیست. بعد هم تأکید می‌کند به همین علت، برجام برای آمریکا بدون موضوع منطقه، اصلاً معنا ندارد، برای همین هم هست که الآن آمریکا صحبت از برجام منطقه‌یی می‌کنند. روزنامه حکومتی وطن ‌امروز هم می‌گوید آمریکا از طریق اف.آ.تی.اف می‌خواهد به متحدانش در منطقه اطمینان بدهد حتی اگر از برجام، چیزی هم به رژیم برسد باز کشورهای منطقه اطمینان داشته باشند که چیزی در معادلات منطقه‌ای، نصیب رژیم نخواهد شد.

بنابراین هر دو باند نظام ولایت، به‌شدت نسبت به اوضاع بحرانی و خطرناک منطقه برای رژیم، ابراز نگرانی می‌کنند.

حالا آیا باندهای رژیم راه‌حلی هم برای برخورد با این بحران دارند؟ 

باند رفسنجانی-روحانی می‌گویند تا دیر نشده باید زهر منطقه‌یی را هم بخوریم و حرفهای رفسنجانی در مورد این‌که باید ما اول به سوی عربستان دست دراز کنیم، در همین راستاست؛ یا وقتی رفسنجانی می‌گوید آلمان و ژاپن به این دلیل بعد از جنگ جهانی پیشرفت کردند که ارتش و قوای نظامی نداشتند! یعنی می‌خواهد بگوید رژیم هم باید از اهرمهای نظامی خود و مشخصاً سپاه که عامل و مجری دخالتهای ولی‌فقیه در منطقه است، دست بردارد.

اما باند خامنه‌ای می‌گویند زهرخوری خطرناک است. به قول سایت حکومتی راه دانا، «اطاعت و سازش با دشمن، موجب ذلت می‌شود و نمونه‌های آن چون صدام، قذافی، مبارک و مُرسی است» . یعنی این خط به سرنگونی راه می‌برد. همان که خامنه‌ای در بیست و پنج خرداد امسال گفت که «تنزل بی‌پایان» که در نهایت، به دست برداشتن رژیم از ولایت‌فقیه و پایه‌های نظام راه می‌برد. اما با وجود این، باند خامنه‌ای هم حرف مشخصی نمی‌زنند و راهی برای برون‌رفت از این مخمصه و بحران ارائه نمی‌دهند. تنها خطر را مستمر گوشزد می‌کنند، اما آخر خط حرف مشخصی نمی‌زنند که در شرایطی که دیگر در سوریه نیروی تعیین‌کننده‌یی نیستند و روسیه قالی را از زیر پای آنها کشیده، می‌خوا هند نهایتاً چه کار کنند؟ 

http://bit.ly/2d9JREv